Still

Kiedyś w jakiejś książce znalazłam zdanie, które może nie jest jakoś szczególnie mądre ani może nawet warte zapamiętania, chyba, że potrzebuje się motywacji kiedy chce się uprawiać sport ale dziś krąży mi nieustannie po głowie i robi za porównanie do życia codziennego. Nie pamiętam kto to napisał ale zdanie brzmiało mniej więcej : "ze sportem jest tak, że jak czujesz, że już nie możesz to znaczy, że jeszcze trochę możesz". A może to nie z książki, nieważne. W każdym bądź razie pomyślałam sobie dzisiaj, że w życiu jest tak samo. Mam na myśli stan kiedy jest nam tak źle, że wydaje się, że gorzej już być nie może. Taki stan jest mi ostatnimi czasy trochę bliski. Przychodzą chwile, kiedy siadam, załamuję ręcę i mówię "nie no, ja już nie mogę". Ale prawda jest taka, że właśnie mogę i to zrobię. Faktem jest również to, że nieważne jak bardzo byłoby mi dziś źle, nieważne jak wiele łez spłynęłoby po moich policzkach to jutro i tak wstanę i będę żyć dalej. Oczywiście gwarancja, że jutro będzie mi tak dobrze, że mogę dotknąć nieba nie istnieje ale mam chociaż pewność, że to minie. Że któregoś dnia wstanę i będzie dobrze. Po prostu dobrze. I istnieje też duże prawdopodobieństwo, że nawet nie zauważę kiedy zacznie się robić lepiej. Grunt, że będę dostrzegać coraz więcej dobra, uśmiech będzie coraz częstszym gościem na mojej twarzy a problemy, które obecnie piętrzą się w mojej głowie będą już tylko przeszłością, kolejnym punktem w mojej niematerialnej liście doświadczeń i kiedyś, może nie w najbliższym czasie ale kiedyś na pewno, kiedy przypomnę sobie o tym, że udało mi się przez to przejść będę niesamowicie dumna, że dałam radę. Może nie zawsze potrzeba włożyć jakiś wysiłek w to, żeby pozbyć się złego stanu, może czasem trzeba po prostu przeczekać gorsze dni. W każdym bądź razie każde wyjście z problemu, KAŻDE jest jakimś naszym osobistym bohaterstwem. Więc głowa do góry, nawet jeśli dziś jest źle to pamiętaj, że to nie będzie trwało wiecznie.